Słowa Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 1, 26-38)


Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł.

Stacja I  Jezus osądzony

Jezus został osądzony niesprawiedliwie na oczach tłumów. Pozwoliłaś Bogu, by wypełniła się Jego wola. Słowa Oto ja Służebnica Pańska – wypowiedziane przy Zwiastowaniu – i teraz są aktualne. Jezus dobrowolnie siebie na śmierć haniebną wydaje. Osądzony- milczy – jak baranek na rzeź prowadzony. Staje się Sługą wszystkich. Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wszystko czyni z miłości do człowieka. Wiesz o tym Maryjo, dlatego ofiarowujesz Jezusa, swego umiłowanego Syna, bez protestów, bez zbuntowania. Kształtuj, proszę, Maryjo, moje serce w postawie cichego oddawania. Ucz, jak służyć braciom w duchu i prawdzie.

Stacja II Jezus obarczony ciężarem krzyża

Obarczono Jezusa ciężarem krzyża. Z miłością go przyjął, jako zapłatę za grzechy nasze i całego świata. Wiedziałaś Matko, że w ten sposób dokonuje się zbawienie świata. Nie protestowałaś, chociaż duszę Twoją przeszył miecz boleści. Z gotowością serca pozwalałaś, by wypełniały się słowa wypowiedziane przy Zwiastowaniu: Niech mi się stanie według Słowa Twego. Kształtuj, proszę, Maryjo, moje serce w postawie gotowości.

Stacja III Upadek Jezusa

Byłaś, Matko, na Kalwarii, gdy Jezus upadał. Wspierałaś Go modlitwą. Widziałaś w tym upadku każdego upadającego w grzechy człowieka. Maryjo, ucieczko grzeszników, módl się za nami i dopomóż powstać nam z naszych upadków, jak pomogłaś Jezusowi przez ciche trwanie w modlitwie, przez współofiarowanie cierpienia.

Stacja IV Z Maryją na Kalwarii

Ufność miałem, gdy mówiłem, jestem w wielkim ucisku. To spotkanie przeszyło Twoje Serce mieczem boleści. Dodało jednak odwagi Jezusowi dźwigającemu krzyż. Przez dar męstwa byłaś Mu wsparciem w drodze cierpienia. Dopomóż i nam, Maryjo, przyjmować mężnie cierpienia. Czynić to dla miłości Ojca.

Stacja V Z Szymonem na Kalwarii

Jaka wdzięczność zrodziła się w Twoim sercu, Maryjo, gdy zobaczyłaś, że Szymon pomaga nieść krzyż Jezusowi. Spraw, Matko, by moje serce było pełne wdzięczności za okazaną pomoc. Przepraszam za te wszystkie momenty, kiedy mówię, że sobie poradzę, kiedy niechętnie przyjmuję pomoc drugich, licząc na własne siły – tak słabe. Przepraszam również, że czasem niechętnie pomagam innym. Pomóż mi odnajdywać w potrzebujących Jezusowe Oblicze.

Stacja VI Wielkoduszna pomoc Weroniki

Byłaś, Maryjo, świadkiem wielkodusznej pomocy Weroniki, która przez mały czyn, ale jakże odważny, ulżyła przez chwilę Zbawicielowi, Twojemu Synowi. I nas zachęcasz do podejmowania małych czynów miłości, by przywracać piękno Oblicza Bożego, wyryte w każdej duszy ludzkiej. Przepraszamy Cię za wszystkie te momenty, kiedy przez nierozważnie wypowiedziane słowa znieważyliśmy drugiego człowieka; za wszystkie myśli, słowa obrażające naszych bliźnich. Naucz nas, Matko, szanować dobre imię drugiego człowieka.

Stacja VII Z Jezusem upadającym

Widziałaś, Matko, kolejny upadek Twojego Syna. To nasze winy i grzechy powaliły Jezusa. Byłaś tam, Maryjo, na Kalwarii, gdy On leżał przywalony ciężarem krzyża. Jakże wielka litość i współczucie ogarniały Twe zbolałe Serce. Razem z Nim współcierpiałaś. Twoja obecność dopomagała Mu powstać, a miłość przynaglała do drogi. Bądź z nami, Matko, gdy po raz kolejny upadamy, i dopomóż nam, byśmy przynaglani miłością służyli sobie wzajemnie.

Stacja VIII Wśród płaczących niewiast

Byłaś, Maryjo, wśród płaczących niewiast. Twoje serce przeszyte bólem było pełne wiary i zrozumienia, że cierpienia Jezusa są potrzebne dla zbawienia świata. Rozumiałaś dobrze Chrystusowe słowa: Nie płaczcie nade Mną, lecz nad synami waszymi. Twoje serce matczyne płacze dziś nad ludzkością pogrążoną w niewoli grzechu. Wzywasz do pokuty i nawrócenia. Dopomóż nam odpowiadać na to wezwanie, podejmując pokutę i ciągłą decyzję nawracania.

Stacja IX Przy upadającym Jezusie

Już blisko góra Golgoty, na której Jezus ma zostać ukrzyżowany. Jeszcze raz upada, pomnażając Twą boleść. Ale Twoje wstawiennictwo wyprasza Mu łaskę powstania, dając nadzieję dla wszystkich upadających członków Kościoła. Ucieczko grzeszników, wstawiaj się za nami.

Stacja X Jezusowi zabrano szaty

Teraz Jezus stoi obdarty z szat. Szat tkanych Twoimi rękami. Jego ciało pełne boleści, ran. Upokorzony. Ukryty jak śnieżnobiała Hostia. Bóstwo Jego przed człowiekiem zakryte. Matko Najświętsza, dopomóż mi czystym okiem, czystą myślą i czystym sercem spoglądać na człowieka, by widzieć w nim obraz i podobieństwo Jezusa Chrystusa, Twojego Syna. W ranach Twoich ukryj mnie i obmyj swą świętą Krwią z grzechów moich.

Stacja XI Przy Ukrzyżowanym

Ból ogromny Twoje Serce przeszył, Maryjo, gdy Jezusowi jeszcze większy ból zadano przybijając umęczone ciało do krzyża. On pokornie pozwolił, by wypełniała się Wola Ojca. Czynił to z miłości największej. Ty to widziałaś, Maryjo. Proszę Cię, módl się za nami grzesznymi, byśmy rozważając bolesną mękę Jezusową, która w Twoim Sercu najbardziej się odbiła, bo razem z Nim współcierpiałaś, każdy nasz grzech opłakiwali i czynili pokutę, wystrzegając się grzechów śmiertelnych, a nawet lekkich, i dążyli do pojednania. Módl się za nami, Maryjo, byśmy rozdzierali serca nasze, a nie szaty, byśmy doświadczali tej zbawiennej przemiany. Matko Święta, srogie rany, które niósł Ukrzyżowany, wyryj mocno w duszy mej.

Stacja XII Przy Synu umierającym

Jezus umiera. Ty, Matko Pełna Łaski, do końca przy Nim Jesteś. Jesteś z Panem, który jest z nami nawet w godzinę śmierci. Stoisz pod krzyżem. Trwasz. Słyszysz słowa: Oto syn Twój. Oto Matka Twoja. Chcę jak Jan wziąć Cię do siebie. Bądź Matką dla mnie i Kościoła całego. Niechaj serce moje pała, by radością mą się stała miłość, którą Chrystus Bóg.

Stacja XIII Na kolanach Matki

Jezus zostaje złożony na Twych matczynych kolanach. Matko Pięknej Miłości, która porodziłaś Syna, teraz oddajesz Ojcu Swego Jedynego na ofiarę czystą, świętą, nieskalaną; na przebłaganie za grzechy nasze i świata całego. Naucz nas ofiarnej miłości. Pomóż, byśmy z każdej Eucharystii czerpali łaskę przemienienia serca z miłości egoistycznej w ofiarną.

Stacja XIV Razem z Jezusem pogrzebanym

Jesteś, Maryjo, przy pogrzebie Jezusa. Jaka wielka wdzięczność wypełnia Twe Serce wobec Nikodema i Józefa z Arymatei, którzy poprosili Piłata o Ciało Twego Syna i złożyli Je w świeżo wykutym grobie. Zaskoczeniem jednak był fakt, iż postawiono straż i zatoczono ciężki kamień, by nie mógł Jezus grobu opuścić. Nadaremno. Ty jedna, Matko, wierzyłaś, że On powstanie do życia. Wierzyłaś w zwycięstwo miłości i umacniałaś wiarę uczniów, wiarę tworzącego się Kościoła, trwając z nim jednomyślnie na modlitwie. I ja pragnę wołać z Tobą, Matko: Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, gdyż razem z Tobą chcę rozgłaszać wielkie zwycięstwo światła nad ciemnością; wielkie zwycięstwo Bożej miłości nad lękiem, bólem i śmiercią; nad grzechem. Dopomóż mi, Maryjo, żyć nadzieją Zmartwychwstania.

rozważania: s. M. Jadwiga od Jezusa Ukrzyżowanego i Matki Kościoła