Zapraszamy do modlitewnego przygotowania się do Uroczystości Św. Franciszka. Módlmy się za wstawiennictwem Serafickiego Patrona wsłuchując się w jego serce, gdy łączyło się ze swoim Stwórcą, czy Najświętszą Maryją Panną. Zapraszamy do poznawania co dzień jednej z modlitw przypisywanych autorstwu św. Franciszka i modlenia się nimi do naszego Ojca i do naszej Matki.
/rozważania i informacje na temat modlitw na podstawie „Św. Franciszek mistrz modlitwy” Leonhard’a Lehmann OFMCap/

Dzień 1      Dzień 2      Dzień 3     Dzień 4    Dzień 5      Dzień 6      Dzień 7     Dzień 8      Dzień 9

Litania do św. Franciszka

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami
Synu, odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,

Święta Maryjo, Niepokalanie poczęta, módl się za nami
Św. Franciszku, światło włoskiej ziemi,
Św. Franciszku, kwiecie łaski Bożej,
Św. Franciszku, wielki naśladowco Chrystusa,
Św. Franciszku, pragnący śmierci męczeńskiej,
Św. Franciszku, Piastunie ran Chrystusowych
Św. Franciszku, znamionami męki Jezusowej ozdobiony,
Św. Franciszku, mocą czynienia cudów obdarzony,
Św. Franciszku, gorejący miłością Bożą,
Św. Franciszku, miłością bliźniego przepełniony,
Św. Franciszku, miłujący pokorę,
Św. Franciszku, wzorze pokuty,
Św. Franciszku, przykładzie posłuszeństwa,
Św. Franciszku, krysztale czystości,
Św. Franciszku, dobrami świata gardzący
Św. Franciszku, patriarcho ubogich,
Św. Franciszku, żywy obrazie cnót ewangelicznych,
Św. Franciszku, założycielu trzech zakonów
Św. Franciszku, heroldzie wielkiego Króla,
Św. Franciszku, pogromco szatana,
Św. Franciszku, filarze Kościoła świętego,
Św. Franciszku, obrońco wiary katolickiej,
Św. Franciszku, głoszący światu dobro i pokój,
Św. Franciszku, zwycięzco złości świata,
Św. Franciszku, odnowicielu obyczajów chrześcijańskich,
Św. Franciszku, drogowskazie błądzących,
Św. Franciszku, lekarzu chorych na duszy,
Św. Franciszku, wielki orędowniku u Boga,
Św. Franciszku, święty nasz Ojcze.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K. Módl się za nami, święty Franciszku
W. Abyśmy stali się godnymi obietnic Chrystusowych
K. Módlmy się: Boże, któryś nam ukazał wspaniały wzór życia i świętości w osobie Twego sługi, Serafickiego Franciszka, daj nam, prosimy, łaskę Twoją, abyśmy za jego wstawiennictwem i przykładem przez stałe nawracanie się i czyny pokuty umacniali się w Twojej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.

25 września Dzień 1 Modlitwa odmówiona pod krzyżem w San Damiano

 

Najwyższy, chwalebny Boże, rozjaśnij ciemności mego serca i daj mi, Panie, prawdziwą wiarę, niezachwianą nadzieję i doskonałą miłość, zrozumienie i poznanie, abym wypełniał Twoje święte i prawdziwe posłannictwo.

Tą modlitwą św. Franciszek zwracał się do Boga w kościółku św. Damiana szukając Jego woli. Tak to opisuje św. Bonawentura w „Życiorysie mniejszym”: „Wyszedłszy któregoś dnia za miasto, aby wśród pól oddać się rozmyślaniu, przechodził koło kościółka św. Damiana, chylącego się z powodu starości ku ruinie i gdy pod wpływem Ducha Świętego wszedł do wnętrza, aby się pomodlić, upadł na twarz przed wizerunkiem Ukrzyżowanego i doznał w czasie modlitwy ogromnej pociechy ducha. Gdy oczyma napełnionymi łzami, wpatrywał się w Krzyż Pański, wyraźnie usłyszał dochodzący do niego z Krzyża głos mówiący trzykrotnie: „Franciszku, idź, napraw mój dom, który, jak widzisz, cały ulega zniszczeniu.”

 

26 września Dzień 2   Modlitwa uwielbienia z Testamentu

” Wielbimy Cię, Panie Jezu Chryste, tu i we wszystkich kościołach Twoich, które są na całym świecie – i błogosławimy Tobie za to, że przez święty krzyż Twój odkupiłeś świat.”

Modlitwa ta przekazana została nam przez samego św. Franciszka w Testamencie, a także wspomniana została u br. Tomasza z Celano i św. Bonawentury w życiorysach oraz w „Relacji trzech Towarzyszy”, a także w „Anonimie z Perugii” – źródłach franciszkańskich. Także jej używanie przez pierwszą wspólnotę św. Franciszka jest dobrze udokumentowane. Modlili się nią przechodząc koło każdego kościółka, czy krzyża, nawet widząc je z daleka; zatrzymywali się, klękali i wielbili Pana. Tomasz z Celano tak opisuje jej początki: „W owym czasie bracia prosili go, by ich nauczył modlić się, ponieważ chodząc w prostocie ducha, nie umieli jeszcze kościelnego oficjum. On im powiedział: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”, a także: „Kłaniamy Ci się, Chryste, tu i we wszystkich kościołach Twoich, jakie są na całym świecie, i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż swój święty odkupił świat.” A bracia, uczniowie czcigodnego mistrza, z najwyższą pilnością starali się to zachować. (…) Dlatego, w jakimkolwiek by miejscu był wzniesiony jakiś kościół, choćby nie byli przy nim bezpośrednio obecni, a tylko mogli go widzieć z daleka, kłaniali się w jego kierunku, padając na ziemię, a ukorzywszy obojakiego człowieka, oddawali cześć Wszechmogącemu” (por. 1Cel 45).

 

27 września Dzień 3   Zachęta do uwielbienia Boga

„Bójcie się Pana i cześć Mu oddajcie.
Godzien jest Pan odebrać chwałę i cześć.
Wszyscy, którzy boicie się Pana, chwalcie Go.
Bądź pozdrowiona Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą.
Chwalcie Go niebo i ziemia.
Chwalcie, wszystkie rzeki, Pana.
Błogosławcie, synowie Boży, Pana.
Oto dzień, który Pan uczynił; radujmy się w nim i weselmy. Alleluja, alleluja, alleluja! Król Izraela
Wszelki duch niech chwali Pana.
Chwalcie Pana, bo jest dobry; wszyscy, którzy to czytacie, błogosławcie Pana.
Wszystkie stworzenia, błogosławcie Pana.
Wszystkie ptaki powietrzne, chwalcie Pana.
Wszystkie dzieci, chwalcie Pana.
Młodzieńcy i pany, chwalcie Pana.
Godzien jest Baranek, który został zabity, odebrać, chwałę i cześć.
Błogosławiona niech będzie Święta Trójca i nierozdzielna Jedność.
Święty Michale Archaniele, broń nas w walce.”

Jest to modlitwa – zachęta do uwielbienia Boga napisana przez św. Franciszka na drewnianej tablicy, ustawionej przed ołtarzem kapliczki w pustelni braci mniejszych koło Cesi di Terni w Umbrii. Tablica ta służyła jako tzw. antepedium. Prawdopodobnie była wstawiona w momencie poświęcenia kapliczki pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej (podobnie, jak Porcjunkula). Zachęta ta jest kompilacją słów z Pisma Świętego i Liturgii, które w sercu św. Franciszka – usłyszane – pracowały i skłaniały do chwalenia Boga. Jak w większości modlitw św. Franciszka, tak i tu więcej jest chwalenia i wielbienia Boga niż samych próśb. „Zachęta” ma inną formę niż inne, jest skierowana do ludzi,  jest formą przepowiadania franciszkańskiego, charakteryzującego się uwielbieniem i wezwaniem człowieka do bojaźni Bożej i do zauważania Jego dobroci i troski o każdego. Słowa wychodzące prosto z serca św. Franciszka, pełne radości i zachwytu nad tajemnicą stworzenia i odkupienia, wzywają braci i siostry, ale przede wszystkich uwielbiają Pana.

 

28 września Dzień 4   Modlitwy pochwalne odmawiane przy wszystkich Godzinach Brewiarzowych

Święty, święty, święty, Pan Bóg wszechmogący, który jest i który był, i który ma przyjść:
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Godzien jesteś, Panie, Boże nasz otrzymać sławę, chwałę i cześć, i błogosławieństwo:
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Godzien jest Baranek, który był zabity, otrzymać moc i bóstwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo:
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym:
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Błogosławcie, wszystkie dzieła Pańskie, Panu :
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Dajcie chwałę Bogu naszemu wszyscy słudzy Jego i którzy się Boga boicie, mali i wielcy:
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Niech Go pełnego chwały chwalą niebo i ziemia :
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

I wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i które jest pod ziemią i morze, i co jest w nim :
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu:
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Jak była na początku i teraz, i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
I chwalmy, i wywyższajmy Go na wieki.

Wszechmogący, najświętszy, najwyższy i największy Boże, wszelkie dobro, największe dobro, całe dobro, który sam jesteś dobry , Tobie pragniemy oddawać wszelką sławę, wszelką chwałę, wszelką wdzięczność, wszelką cześć, wszelkie błogosławieństwo i wszelkie dobra. Niech się stanie. Niech się stanie.
Amen.

Kolejna kompilacja słów Pisma Świętego, liturgii i własnych słów św. Franciszka. Tym razem ujęta w zwrotki z refrenem do odmawiania chóralnego, bądź śpiewu. Modlitwę tę św. Franciszek ułożył i odmawiał przed każdą godziną Liturgii Godzin (czyli 7 razy na dobę – w dzień i w nocy) i ją polecał Braciom. Była ona duchowym przygotowaniem do modlitwy godzin liturgicznych. Ten, jak wielu uznaje „frywolny, prawie hipisowski” duch, pragnął całym sercem przylgnąć do Pana w modlitwie zalecanej przez Kościół. Tak to opisuje Tomasz z Celano „Godziny kanoniczne odprawiał z równą bojaźnią, co i pobożnością. Chociaż cierpiał na chorobę oczu, żołądka, śledziony i wątroby, to jednak podczas odmawiania psalmów nie chciał opierać się o mur czy o ścianę, ale zawsze modlitwę godzin odprawiał wyprostowany i bez kaptura na głowie, bez błądzenia oczyma i bez jakichkolwiek opuszczeń. Kiedy wędrował przez świat, zawsze przystawał dla odmówienia swej modlitwy, a kiedy jechał konno, to schodził na ziemię. Stąd to, gdy pewnego dnia wracał z Rzymu, i ciągle padało, zszedł z konia dla odmówienia oficjum. Długo stojąc tak na modlitwie, cały skąpał się w deszczu. Mawiał bowiem czasami: „Jeśli ciało, co stanie się kiedyś żerem robaków, spokojnie spożywa swój pokarm, to z jakimże spokojem i ukojeniem dusza winna przyjmować swój pokarm, jakim jest jej Bóg!” „. 

29 września Dzień 5   Officium Passionis – psalm na kompletę

Boże, objawiłem Tobie moje życie * łzy moje położyłeś przed Twoim obliczem .
Wszyscy nieprzyjaciele moi zło przeciw mnie obmyślili i wspólnie odbyli naradę .
Odpłacili mi złem za was * i nienawiścią za moją miłość.
Zamiast mnie miłować, uwłaczali mi * ja zaś modliłem się.
Mój Ojcze Święty, Królu nieba i ziemi, nie odstępuj ode mnie * bo zagraża ucisk i nie ma nikogo, kto by udzielił pomocy.
Nieprzyjaciele moi zawrócą wstecz * w jakimkolwiek dniu wezwę Ciebie: oto wiem, że jesteś moim Bogiem .
Przyjaciele moi i moi bliscy przybliżyli się i stanęli naprzeciw mnie * moi bliscy z daleka stanęli .
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych * uznali mnie za wstrętnego dla siebie, jestem jak więzień i wyjść nie mogę .
Ojcze Święty (J 17, 11), nie oddalaj ode mnie Twej pomocy  * Boże mój, pamiętaj o pomocy dla mnie.
Przyjdź mi z pomocą * Panie, Boże zbawienia mego .

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Kolejna modlitwa ułożona przez św. Franciszka, która jest kompilacją słów z Pisma Świętego i Liturgii. Pokazuje to jasno, jak bardzo wsłuchany był on w Słowo Boże, jak w nim pracowało i go przemieniało. Słowo Boże stawało się słowem Franciszka; mówił, modlił się, myślał słowami Pana… Przytoczona modlitwa, jest jednym z 15 psalmów, które tworzyły tzw. Oficjum o Męce Pańskiej (Officium Passionis), które Święty ułożył i odmawiał na Misteria Paschalne. Franciszek idzie jakby śladami Drogi Krzyżowej (która nie była mu znana, gdyż 14 stacji pojawia się dopiero w XV w.), idzie śladami swojego Pana kroczącego ku Krzyżowi i Zmartwychwstaniu. W psalmie na kompletę Święty opisuje (słowami z 8 różnych psalmów Pisma Świętego) scenę Jezusa w Ogrójcu. Przed naszymi oczami maluje moment wydania wyroku przez Wysoką Radę, modlitwę Jezusa do Ojca (którego tu Franciszek nazywa „Świętym Ojcem”), zdradę, osamotnienie,… możemy poznać odczucia, stan naszego Pana i z Nim współodczuwać…

 

30 września Dzień 6  Antyfona do Matki Bożej z Officium Passionis

Święta Maryjo, Dziewico,
wśród niewiast na świecie nie urodziła się podobna Tobie,
Córko i Służebnico najwyższego Króla, Ojca niebieskiego,
Matko najświętszego Pana naszego Jezusa Chrystusa,
Oblubienico Ducha Świętego:
módl się za nami
wraz ze św. Michałem Archaniołem
i wszystkimi mocami nieba,
i wszystkimi świętymi
do Twego najświętszego, umiłowanego Syna, Pana i Mistrza.

Chwała Ojcu… Jak było…

Jest to modlitwa odmawiana przed i po każdym psalmie w Officium Passionis napisanym przez św. Franciszka i odmawianym w czasie Triduum Paschalnego. W odróżnieniu od psalmów tego oficjum, w większości składa się ze słów św. Franciszka. Warte zauważenia jest to jak zwraca się do Maryi – Święta, Córko i Służebnico Króla, Oblubienico Ducha – są to typowo franciszkowe określenia, które także zapożyczyła św. Klara pisząc listy do św. Agnieszki z Pragi; franciszkowe, choć zapożyczone od Ojców Kościoła. Św. Franciszek wychwala Maryję w odniesieniu Jej do całej Trójcy i prosi ją wraz ze św. Michałem Archaniołem, do którego ma także ogromne nabożeństwo, o wstawiennictwo u Boga.

 

1 października Dzień 7  Pozdrowienie Błogosławionej Maryi Dziewicy

Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo, święta Boża Rodzicielko, Maryjo, która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem i wybraną przez najświętszego Ojca z nieba, Ciebie On uświęcił z najświętszym, umiłowanym Synem swoim i Duchem Świętym, Pocieszycielem, w Tobie była i jest wszelka pełnia łaski i wszelkie dobro.

Bądź pozdrowiona, Pałacu Jego,
Bądź pozdrowiona, Przybytku Jego,
Bądź pozdrowiona, Domu Jego.
Bądź pozdrowiona, Szato Jego,
Bądź pozdrowiona, Służebnico Jego,
Bądź pozdrowiona, Matko Jego.

I wy wszystkie święte cnoty, które Duch Święty swą łaską i oświeceniem
wlewa w serca wiernych, abyście z niewiernych uczyniły wiernych Bogu.

Kolejna modlitwa, a raczej pozdrowienie Najświętszej Maryi Dziewicy, które jest pochwałą Maryi, ale z wyraźnym zaznaczeniem kultu Trójcy Świętej, tak drogiej św. Franciszkowi. Są tu trzy strofy, które dzielą się na trzy części.  Wszystkie pochwały wypływają z macierzyństwa Maryi, wskazują na nie i ujmują je w obrazy. Maryja jest dziełem Trójcy Świętej i z Nią współpracuje stając się Matką Boga. W wersji oryginalnej bardziej widać, że to Pozdrowienie jest medytacją św. Franciszka modlitwy „Zdrowaś, Maryjo” i zachwyt nad Jej Macierzyństwem, nad Tą, która przyjęła Syna Bożego do swego Łona. Spójrzmy:

Ave Domina, sancta Regina, sancta Dei genetrix Maria,
quae es virgo Ecclesia facta
et electa a sanctissimo Patre de caelo, quam consecravit
cum sanctissimo dilecto Filio suo et Spiritu Sancto Paraclito,
in qua fuit et est omnis plenitudo gratiae et omne bonum.

Ave palatium eius;
ave tabernaculum eius;
ave domus eius.
Ave vestimentum eius;
ave ancilla eius;
ave Mater eius

et vos omnes sanctae virtutes, quae per gratiam et illuminationem
Spiritus sancti infundimini in corda fidelium, ut de infidelibus fideles Deo faciatis.

 

2 października Dzień 8  Wykład modlitwy „Ojcze nasz”

Najświętszy Ojcze nasz: Stwórco, Odkupicielu, Pocieszycielu i Zbawicielu nasz.

Który jesteś w niebie: w aniołach i w świętych. Oświecasz ich, aby Cię poznali, bo Ty, Panie jesteś światłością. Rozpalasz ich, aby Cię kochali, bo Ty, Panie, jesteś miłością. Zamieszkujesz w nich i napełniasz, aby ich uszczęśliwić, bo Ty, Panie, jesteś dobrem najwyższym, wiecznym, od którego pochodzi wszelkie dobro, bez którego nie ma żadnego dobra.

Święć się Imię Twoje: niech zajaśnieje w nas poznanie Ciebie, abyśmy poznali, jaka jest szerokość Twoich dobrodziejstw, długość Twoich obietnic, wysokość majestatu i głębokość sądów.

Przyjdź królestwo Twoje: abyś Ty królował w nas przez łaskę i doprowadził nas do Twego królestwa, gdzie będziemy oglądać Cię bez zasłon, miłować doskonale i w radosnym zjednoczeniu cieszyć się Tobą na wieki.

Bądź wola Twoja jak w niebie, tak i na ziemi: abyśmy Cię kochali z całego serca, zawsze o Tobie myśląc; z całej duszy, zawsze za Tobą tęskniąc; całym umysłem, ku Tobie kierując wszystkie nasze intencje, szukając we wszystkim Twojej chwały i ze wszystkich naszych sił, obracając wszystkie nasze siły i władze duszy i ciała na służbę Twej miłości, a nie na co innego; i bliźnich naszych kochajmy jak samych siebie, wszystkich pociągając według sił do Twojej miłości, ciesząc się z dobra innych jak z własnego i współczując w nieszczęściu, i nikomu nie dając żadnego zgorszenia.

Chleba naszego powszedniego: umiłowanego Syna Twego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, daj nam dzisiaj: na pamiątkę i dla zrozumienia, i uczczenia miłości, którą nas darzył, oraz tego, co dla nas powiedział, uczynił i wycierpiał.

I odpuść nam nasze winy: przez Twoje niewysłowione miłosierdzie, przez moc męki umiłowanego Syna Twego i przez zasługi, i wstawiennictwo Najświętszej Dziewicy i wszystkich wybranych Twoich.

Jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: a czego nie odpuszczamy w pełni, Ty, Panie, naucz nas w pełni odpuszczać, abyśmy dla Ciebie prawdziwie kochali nieprzyjaciół i modlili się za nich pobożnie do Ciebie, nikomu złem za złe nie oddając, i abyśmy starali się w Tobie wszystkim służyć pomocą.

I nie wódź nas na pokuszenie: ukryte czy jawne, nagłe czy uporczywe.

Ale nas zbaw ode złego: przeszłego, obecnego i przyszłego.

Jest to medytacja św. Franciszka nad modlitwą, której nauczył nas Jezus Chrystus. Typowym dla Franciszka jest dodane słowo „najświętszy”, które potwierdza bliskość Ojca jaką przeżywał Święty Patron; bliskość i zarazem świadomość nieskończonego dystansu między człowiekiem a Bogiem. On nie potrafił powiedzieć po prostu „Ojcze”, zawsze dodawał „święty” lub „najświętszy”. Franciszek widzi i przeżywa bliskość z Bogiem w wielu wymiarach… Ciekawe jest rozumienie nieba wg. św. Franciszka – nie widzi go terytorialnie, ale personalnie. Dla niego niebo to Bóg zamieszkujący w aniołach, w świętych, który czyni ich dobrymi, bo sam jest Dobrym, samą Dobrocią. Niebo jest także miejscem oglądania Boga „bez zasłon” i miłowanie Go i „w radosnym zjednoczeniu” cieszenie się Nim. Taką cząstkę nieba możemy mieć na ziemi, gdy całym sercem Go miłujemy i pragniemy, jak św. Franciszek.

3 października Dzień 9  Uwielbienie Boga z Alwernii

Ty jesteś Święty Pan Bóg jedyny,
który czynisz cuda.
Ty jesteś wielki,

Ty jesteś mocny,
Ty jesteś wielki,
Ty jesteś najwyższy,
Ty jesteś Królem wszechmogącym,
Ojcze święty,
Królu nieba i ziemi.

Ty jesteś w Trójcy jedyny
Pan Bóg nad bogami,
Ty jesteś dobro, wszelkie dobro, najwyższe dobro,
Pan Bóg żywy i prawdziwy.

Ty jesteś miłością, kochaniem;
Ty jesteś mądrością,
Ty jesteś pokorą,
Ty jesteś cierpliwością,
Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością;
Ty jesteś bezpieczeństwem,
Ty jesteś ukojeniem,
Ty jesteś radością,
Ty jesteś nadzieją naszą i weselem,
Ty jesteś sprawiedliwością,
Ty jesteś łagodnością,
Ty jesteś w pełni wszelkim bogactwem naszym.

Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością,
Ty jesteś opiekunem,
Ty jesteś stróżem i obrońcom naszym;
Ty jesteś mocą,
Ty jesteś orzeźwieniem.

Ty jesteś nadzieją naszą,
Ty jesteś wiarą naszą,
Ty jesteś miłością naszą,
Ty jesteś całą słodyczą naszą,
Ty jesteś wiecznym życiem naszym:
Wielkim i przedziwnym Panem,
Bogiem wszechmogącym, miłosiernym Zbawicielem.

Jest to modlitwa napisana bratu Leonowi, towarzyszowi św. Franciszka na Alwernii, gdzie otrzymał stygmaty. Brat Leon, jak wnioskuje br. Leonhard Lehmann w książce „Św. Franciszek mistrz modlitwy”, przeżywał zmagania duchowe spowodowane bliskością Boga, faktem stygmatów w porównaniu z jego poczuciem małości, niegodności. Stąd poprosił br. Franciszka o wsparcie, błogosławieństwo i dobre słowo. Ten napisał tę oto modlitwę – chwalbę. Ważne jest to, że została napisana tuż po stygmatyzacji, a nie ma w niej nic o cierpieniu, o Krzyżu, o Ukrzyżowanym… nie ma nic „ja” jest ciągłe powtarzające się „Ty”. Jakby św. Franciszek tak został zanurzony w Bogu, w Jego miłości, iż nie mógł o niczym innym myśleć, nic innego czuć, jak tylko tę bliskość nieodgadnioną, a jednak odczuwalną. Pełen zachwytu Bogiem stara się wypowiedzieć Jego piękność swoimi małymi, ludzkimi słowami. Stąd też różne zaprzeczenia: „Ty jesteś mocą”, Ty jesteś łagodnością” itp. To próba opisania Nieopisanego, w Którym zawiera się Wszystko. Spróbujmy wczuć się w modlitwę św. Franciszka wypowiadając cicho i powoli każde wezwanie, a może dodając własne „Imiona Boga”, tak jak Go doświadczyliśmy… po prostu wielbiąc Go za to, że Jest.

 

ŚW. FRANCISZKU NAUCZ NAS SIĘ MODLIĆ

I MÓDL SIĘ ZA NAMI