Być w żałobie, to przywdziać szaty smutku
Odejść od zabaw i uciech
Z powodu utraty Umiłowanego
Z powodu braku osoby odczuwanego
To czas postu, który przeżywamy
Odejście od zabaw i uciech
Dlatego, że nie żyje nasz Umiłowany
Oddaje życie za wszystkich
Czy umiem zrezygnować
dla mego Umiłowanego
Z tego, co może radować
By żyć tylko dla Niego?
„Przyjdzie dzień, kiedy zabiorą im Oblubieńca, wtedy będą pościć”Mt9,15
Stacja I-Zabrano Pana
Zabrano Jezusa
Aresztowano
Zdradzonego przez Judasza
Zdradzonego przez każdego człowieka
Jezusa niewinnego
Oblubieńca Kościoła
Postawiono w kajdanach
Przed sądem Piłata
Namiestnika Rzymskiego
Dla wymierzenia kary
Za grzechy ludu całego
Stanął przed Piłatem
Prawdziwy Chrystus
Syn Boga Żywego
W którego nie uwierzyli
Oskarżając Jego
O nieprawości świata całego
Dlatego dziś dzień postu i żałoby
Z szacunku i miłości do Ukrzyżowanego
Z wiary i wdzięczności
Za odkupienie od złego
Ci, którzy wierzą- poszczą
Którzy nie wierzą- skazują niewinnego
Za grzechy niewiary, szyderstwa i kpiny z rzeczy świętych
Przepraszamy Cię Panie!
Stacja II- Przyjęcie Krzyża
„Wtedy Piłat chcąc zadowolić tłum uwolnił im Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.(Mk15,15)
Wdziejmy szatę smutku
Otwórzmy serca na drugich
Na cierpienie co przychodzi
By dzielić los z Umiłowanym
Weźmy krzyż jak Jezus
Z pokornym serca poddaniem
Przyjmijmy Wolę Bożą
Idąc za Ukrzyżowanym
Droga prowadzi ku życiu
Czy podejmę staranie
O wyższe wartości?
Stacja III- Upadek
Będą pościć uczniowie Jezusa, Kiedy zabiorą im Oblubieńca. To właśnie ten czas. Czas ciemności, czas przeżywanych trudności, doświadczeń, upadków. Jak trudno jest wytrwać w poście. Jezus idący na mękę, upada jednocząc się z nami, którzy nie umiemy Mu dochować wierności. Upada w proch ziemi, by podźwignąć nas ziemi. Post jest praktyką, do której trzeba nam powracać, by Pan przywrócił nam radość z Jego zbawienia i wzmocnił duchem ochoczym.
Stacja IV-Spotkanie z Matką
Matce- zabrano Syna
Kościołowi- Oblubieńca
Zaproszonym na wesele- Pana Młodego
Dlatego nadeszła Godzina
Którą zapowiadał w Kanie
Zapowiadał wielokrotnie uczniom
Zapowiadał Kościołowi
Godzina łaski
Godzina bliskości
Moment spotkania Matki i Syna
W tak trudnej okoliczności
Matka spotyka Syna
Kościół-Oblubieńca
Uczniowie-Pana
W sytuacji, kiedy jest znieważony
Zeszpecony Jego obraz
W boleści krzyża dźwigania
To zaproszenie do naśladowania.
Jak Maryja przyjęła bolesną mękę Syna, tak samo dziś nas uczy jak przybliżać się do cierpiącego Boga, cierpiącego człowieka. Uczy nas na tej drodze wytrwania. Polećmy wszystkich, którzy troszczą się o chorych, cierpiących, potrzebujących.
Stacja V- Spotkanie z Szymonem
Szymon szedł swoją drogą. Zobaczył Jezusa dźwigającego krzyż. Chciał iść dalej, ale został przymuszony, żeby Go odnaleźć, żeby dźwigać z Nim krzyż. Odnalazł drogę miłości. Kiedy podejmujemy post, poskramiając swoje ciało i biorąc je w niewolę, wbrew naszej naturze, z miłości do cierpiącego Boga, odnajdujemy przestrzeń w naszym sercu, która pozwala nam stawać się piękniejszym człowiekiem. W podejmowaniu trudów miłości dojrzewa nasze człowieczeństwo. Przybliżamy się do Jezusa, rozpraszają się nasze ciemności, stajemy się braćmi.
Stacja VI-Weronika
„Przyjdzie dzień, że zabiorą im Pana młodego i będą pościć”.
Weronika odnalazła twarz człowieka potrzebującego, odnalazła miłość. Przybiegła, by otrzeć pot, krew, łzy, by choć trochę ulżyć temu Nieznajomemu, a może znanemu Jezusowi, skazanemu na Mękę. Przywróciła Mu godność, szacunek, odsłaniając Jego twarz umęczoną. Post pomaga widzieć głębiej, przywraca prawdę o człowieku, o jego Boskim pochodzeniu. Pomaga zobaczyć naszą zależność od Boga i dać Mu pierwszeństwo, bo „nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.” Przybliżając się w czasie Postu do Jezusa umęczonego odkryjmy w naszym sercu Jego odbicie. Odkryjmy naszą zależność od Boga i oddajmy Mu cześć przez czynienie dobra naszym bliźnim. Odnajdziemy wtedy Boże piękno. „Wówczas Twe światło wzejdzie w ciemnościach, a Twoja ciemność stanie się południem.”Iz58,10
Stacja VII- Drugi upadek
„Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.”
Na grzeszników Jezus spoglądał z wielką miłością, jak na tych co potrzebują lekarza. Upadł pod krzyżem ze zmęczenia, słabości, bólu ale też, żeby zjednoczyć się z tymi, którzy są odrzuceni. Wielokrotnie dawał dowody, że każdy człowiek jest Mu drogi, zasiadając z celnikami i grzesznikami przy jednym stole. Rozważając drugi upadek Jezusa przyjrzyjmy się naszemu spoglądaniu na tych, którzy błądzą, grzeszą. Jak ich traktujemy? Czy nie patrzymy z pogardą na drugich? Przecież Jezus ich umiłował. Czy nasz post służy połamaniu jarzma, odwróceniu się od grzechów, które zniewalają? Czy służy drodze nawrócenia?
Stacja VIII- Kobiety płaczące
Spotkały Jezusa umęczonego. Nie rozpoznały w Nim Oblubieńca. Nie rozpoznały w Nim Pana. Nie rozpoznały drogi zbawienia. Nie odnalazły sensu cierpienia. Jezus zachęca je, by pokutowały, by przestały widzieć Jego Mękę w kategoriach ludzkich, by zobaczyły więcej. Zachęca do pokuty i płaczu nad grzechami popełnionymi przeciw Ojcu. „Nie płaczcie nade Mną lecz nad sobą i synami waszymi. Skoro z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?” Czy mam wrażliwość, która popycha mnie do czynienia pokuty? Czy odkrywam drogę pokuty jako łaskę zjednoczenia z Umiłowanym w dziele zbawienia?
Stacja IX-Trzeci upadek
„Kiedy zabiorą im Oblubieńca, będą pościć’. Momenty naszych upadków, chwile ciemności, bezradności, trudności, kryzysów są właśnie tymi chwilami, gdy wydaje się, że nie ma Boga. Są momentami, kiedy Jezus po raz kolejny upada pod ciężarem krzyża. Kiedy zabierają nam Oblubieńca, albo od Niego odchodzimy pogrążeni w smutku. On jednak jest Bogiem wiernym. Praktyka postu może przywrócić wszystkim zabłąkanym łaskę wiary. Jezus powiedział, że niektóre duchy można wyrzucić przez modlitwę i post. Pamiętając o tym podejmujmy wysiłki, by zjednoczyć się z Chrystusem umęczonym i wybłagać wiarę udręczonym, uwikłanym w różnego rodzaju grzechy. Bóg naszą nadzieją.
Stacja X- Obnażenie z szat
Zabrano Jezusa i zdjęto z Niego szaty i rzucono o nie losy. Każde upokorzenie staje się naszym małym udziałem w Jego Męce. Post pomaga stanąć w prawdzie o człowieku, poznać własne słabości i miłość Boga do nas. Pomaga przygotować serce do sakramentu pokuty, w którym Bóg obmywa nas z naszej winy, oczyszcza z grzechu, przywraca nam godność dzieci Bożych. Dziękujmy za Jego miłosierdzie. On zna całą prawdę o nas i nie przestaje kochać.
Stacja XI-Ukrzyżowanie
„Dlaczego uczniowie Jana i Faryzeusze poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą. Kiedy zabiorą im Pana Młodego, wtedy będą pościć.”
Przebili ręce i nogi. Wydawałoby się, że to koniec. Jezus modlił się za swoich oprawców, prosząc o przebaczenie. Czy post staje się modlitwą serca, podczas której podejmuję decyzje, by przebaczyć innym? Czy idę za przykładem Jezusa miłosiernego, podejmując trud otwierania serca dla tych, co mnie skrzywdzili. „Wtedy twoje światło wzejdzie w ciemnościach, a twoja sprawiedliwość poprzedzać cię będzie.”
Stacja XII-Śmierć na krzyżu
Nadszedł czas postu, kiedy zabrano im Pana Młodego. Nadszedł czas, kiedy dokonało się wszystko, co było zapisane w Prawie, kiedy dokonała się miłość. Bóg z miłości oddał swoje życie i to jest właśnie prawdziwy sens postu, ofiarowanie siebie z miłością, dawanie życia. Podejmujmy wysiłki , by trwać w ofiarowaniu, w zastępowaniu, w służeniu, w miłowaniu. Podejmijmy praktykę postu od własnego egoizmu.
Stacja XIII-Zdjęcie Ciała Jezusa z krzyża i złożenie na kolanach Matki
Trwajmy z Maryją w ciszy
W Adoracji Jezusa Umęczonego
W bliskości, w żalu
Za grzechy nasze
Za grzechy świata całego
Trwajmy w wdzięczności
Za dar Odkupienia
Za dar zbawienia
Adorujmy Jezusa Umęczonego
Bo w Jego ranach jest nasze zdrowie
Stacja XIV- Złożenie do grobu
Post przygotowuje nasze serca do przyjęcia Ciała Chrystusowego, do przyjęcia Komunii. Jak przestrzegam postu Eucharystycznego? Czy jest to czas przybliżania się do Oblubieńca? Czas skruchy i miłości do Niego, by przyjąć Go czystym sercem?
Śmierć i pogrzebanie Jezusa za nas umęczonego- to moment postu, aby rozbudzić nadzieję zbawienia, nadzieję życia wiecznego. Wtedy Oblubieniec wyjdzie ze swej komnaty, a oblubienica ze swego pokoju.