Podczas audiencji udzielonej 18 lutego br. kardynałowi Marcello Semeraro, prefektowi Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, Ojciec Święty upoważnił tę kongregację do promulgowania jednego dekretu o cudzie (do beatyfikacji) oraz czterech dekretów o heroiczności cnót – poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. Jeden z nich dotyczy kard. Eduardo Pironio (1920-1998), byłego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Świeckich, organizatora m.in. Światowego Dnia Młodzieży w Częstochowie w 1991 roku.

Dekret o cudzie (do beatyfikacji) dotyczy niezwykłego wyzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu czcigodnej służebnicy Bożej Marii Costanzy Panas (urodzonej jako Agnese Pacifica), zakonnicy klaryski kapucynki z klasztoru w Fabriano, urodzonej 5 stycznia 1896 r. w Alano di Piave (Włochy), zmarłej 28 maja 1963 r. w Fabriano (Włochy), która ofiarowała swoje cierpienia za papieża Jana XXIII i Sobór Watykański II.

Dekret o cudzie oznacza rychłą beatyfikację służebnicy Bożej Marii Costanzy Panas

Kim była Matka Konstancja (Constanza) Panas?

Urodziła się 5 stycznia 1896 roku w Alano di Piave, w Prowincji Belluno, w rodzinie rzemieślniczej. Na chrzcie świętym otrzymała imiona Agnieszka Pacyfika (Agnese Pacifica). W wyniku rozwoju przemysłu, który odebrał im pracę rzemieślniczą, rodzice Agnieszki musieli wyemigrować do Stanów Zjednoczonych w 1902 roku i powierzyć córkę swojemu wujowi, księdzu Angelo, kapelanowi w Asiago, a później archiprezbiterowi w Enego, aż do powrotu w 1910 roku.

Od dzieciństwa nie daje się ponieść beztrosce i jak sama będzie wspominać: „Zawsze uważałam, że życie jest zadaniem, które trzeba wykonać z całą powagą, jest przygotowaniem do wielkich rzeczy”.

Wychowywana przez wujka w zdrowej dycyplinie, uczęszczała do szkoły podstawowej Sióstr Kanosjanek w Feltre i Vicenzy, a następnie przeniosła się do szkoły z internatem „San Alvise” w Wenecji oraz uczęszczała do państwowego Instytutu Nicolò Tommaseo, gdzie w 1913 roku uzyskała dyplom nauczycielski.

Natychmiast rozpoczęła pracę jako nauczycielka w małej wiosce Conetta na terenie gminy Cona w pobliżu Wenecji. Tam spotkała księdza Alfonsa (Luigi) Fritza, który towarzyszył jej jako kierownik duchowy do końca życia. W tym samym czasie zaczęła pisać dziennik, w którym opowiada o procesie swojego duchowego rozwoju, dochodząc do złożenia „ślubu pióra”: do końca życia pisać jedynie dla Jezusa i o Jezusie.

Przezwyciężywszy długotrwały i zdecydowany sprzeciw rodziny, 11 października 1917 roku wstąpiła do klasztoru klarysek kapucynek w Fabriano. 18 kwietnia 1918 roku otrzymała habit kapucyński i nowe imię – odtąd będzie znana jako siostra Maria Konstancja. 19 maja 1927 roku, w wieku trzydziestu jeden lat została mistrzynią nowicjatu, a 22 czerwca 1936 roku wspólnota powierzyła jej urząd opatki. Matka Konstancja pełniła ten urząd nieprzerwanie przez 16 lat, aż do 1952 roku.

Przez wiele lat przyjmowała tych, którzy pukali do klasztoru, szczególnie kapłanów –niektórzy z nich stali się potem jej duchowymi synami, Swoją misję rozciągała szeroko poza klasztorną kratę, za pośrednictwem obszernej korespondencji.

Przyjmowała wszystkich, nigdy nie dając odczuć pośpiechu, zawsze miała czas, słuchała z zainteresowaniem i doradzała z pewnością, ofiarowując wewnętrzny pokój. A wszystko to bez pouczającego tonu, bez traktowania innych z góry, lecz w prostocie człowieczeństwa. W taki też sposób w swoich listach uczyła, jak odkrywać znaczenie różnych sytuacji, przede wszystkim oschłości czy ciemności duchowych, z charakterystyczną subtelnością i życzliwością tych, którzy doświadczyli takich oczyszczeń i nauczyli się trwać w czystej wierze. Tych, którzy do niej przychodzili, uczyła, by pośród swoich ograniczeń i słabości zachowywali spokój i wyrozumiałość dla siebie samych.

Po trzyletniej przerwie (1952-1955) Służebnica Boża znów została wybrana na opatkę. Urząd ten siostry powierzały jej nieprzerwanie (wybierając ją niemalże jednogłośnie) aż do jej śmierci w 1963 roku.

W ciągu ostatnich ośmiu lat życia, z których trzy spędziła w łóżku z powodu deformującego zapalenia stawów, silnej astmy oskrzelowej, a później cierpiąc z powodu zapalenia żył, zawałów serca i chronicznych nudności, została również wybrana do Rady Federacji Klarysek Kapucynek środkowych Włoch.

28 maja 1963 roku zmarła w opinii świętości, otoczona siostrami, które, jak każdego ranka przyszły do swojej Matki, aby otrzymać zadania do wykonania tego dnia.

4 października 2016 roku Zgromadzenie Zwyczajne Kardynałów Kongregacji do spraw świętych uznało heroiczność cnót Sługi Bożej Marii Konstancji Panas, klaryski kapucynki z klasztoru w Fabriano. 10 października 2016 roku Ojciec Święty Franciszek upoważnił Kongregację do promulgowania Dekretu.

Modlitwa za przyczyna Sł. B. M. Marii Konstancji

Dobry Jezu, który prowadzony przez Ducha Świętego, pokarmem swego życia uczyniłeś wolę Ojca, dzięki niestrudzonemu zaangażowaniu Twojej służebnicy Matki Marii Konstancji, która szła za Tobą tą samą drogą, udziel mi łaski….., o którą z wiarą i pokorą proszę.

Amen
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu…

 

 

Inne wiadomości: